2024_05_22_cb66ea3fc6d6606ccda0g

Types of Attachment and Intimate Relationships
ประเภทของความผูกพันและความสัมพันธ์ที่แนบแน่น

Interventions in Relationship Problems
การแทรกแซงในปัญหาความสัมพันธ์

CONTENTS เนื้อหา

1. Objectives วัตถุประสงค์

Introduction ข้อมูลเบื้องต้น

Definitions of Attachment
ความหมายของความยึดติด

Components of Attachment
ส่วนประกอบของความผูกพัน

Development of Attachment in Children
การพัฒนาความผูกพัน (attachment) ในเด็ก

Types of Attachment ชนิดของการผูกอารมณ์

Types of Adult Attachment
ประเภทของการผูกพันในผู้ใหญ่

Attachment and its Influence on Couple Relationships
การผูกพันและอิทธิพลของมันที่มีต่อความสัมพันธ์ของคู่รัก

Differences Between Child and Adult Attachment
เกณฑ์ความแตกต่างระหว่างความผูกพันของเด็กและผู้ใหญ่

Couple Satisfaction According to Types of Attachment
การพึงพอใจของคู่รักตามประเภทของการผูกพัน

Attachment Assessment การประเมินความผูกพัน
Summary รายสรุป
Bibliography บรรณานุกรม

OBJECTIVES วัตถุประสงค์

To learn the definition and components of attachment.
ศึกษานิยาม และองค์ประกอบของความผูกพัน
To learn about the attachment development cycle.
การเรียนรู้เกี่ยวกับวงจรการพัฒนาการยึดโยง
To become familiar with the different types of attachment.
ทำความคุ้นเคยกับรูปแบบการผูกพันที่แตกต่างกัน
To learn about the influence of attachment on couple relationships.
การเรียนรู้เกี่ยวกับอิทธิพลของความผูกพันต่อความสัมพันธ์ของคู่รัก

INTRODUCTION การแนะนำ

The attachment theory, developed by the British psychoanalyst John Bowlby (1907-1990), emerged after the end of World War II, when the World Health Organization (WHO) conducted a study on the needs of children who had lost their families. This led to the launch of studies on the effects of maternal deprivation and the means to prevent it (Gago, 2014).
การทฤษฎีการผูกพัน ซึ่งพัฒนาโดยนักจิตวิเคราะห์ชาวอังกฤษ John Bowlby (1907-1990) เกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สอบสิ้นสุดลง เมื่อองค์การอนามัยโลก (WHO) ได้ดำเนินการศึกษาเกี่ยวกับความต้องการของเด็กที่สูญเสียครอบครัว ซึ่งนำไปสู่การเริ่มศึกษาผลกระทบของการขาดการเลี้ยงดูจากมารดาและวิธีการป้องกัน (Gago, 2014)

The attachment theory developed by Bowlby in 1969 defines attachment as an affective bond characterized by efforts to:
การทฤษฎีการผูกพันที่พัฒนาขึ้นโดย Bowlby ในปี 1969 นิยามการผูกพันว่าเป็นความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งที่ปรากฏในการพยายาม:

Maintain proximity to the attachment figure.
รักษาระยะใกล้ชิดกับตัวยึดเหนี่ยว
Obtain a sensory contact favored by the attachment figure.
ได้รับการสัมผัสทางประสาทสัมผัสที่ได้รับการสนับสนุนจากตัวการยึดโยงอารมณ์
Explore the world through the attachment figure, using it as a base of security.
โลกแห่งความสัมพันธ์ที่คุณสามารถสำรวจได้อย่างปลอดภัย
Avoid separation from the attachment figure because of the anxiety it generates and the feeling of helplessness in the face of loss.
หลีกเลี่ยงการแยกจากภาพลักษณ์แห่งการผูกพันเนื่องจากความวิตกกังวลที่เกิดขึ้นและความรู้สึกคับแคบต่อการสูญเสีย

In turn, John Bowlby points out that attachment has a biological basis, since in times of increased vulnerability, stress or danger, attachment behaviors increase. This is related to the survival of the species, as well as to the avoidance of danger.
ในทางตรงกันข้าม John Bowlby ชี้แจงว่าความผูกพันมีพื้นฐานทางชีววิทยา เนื่องจากในช่วงที่มีความเปราะบางมากขึ้น ความเครียด หรืออันตราย พฤติกรรมการผูกพันจะเพิ่มขึ้น ซึ่งเกี่ยวข้องกับการอยู่รอดของสายพันธุ์ รวมถึงการหลีกเลี่ยงอันตราย

DEFINITIONS OF ATTACHMENT
ความหมายของความยึดติด

According to Gago (2014), attachment has been defined by different authors as follows:
ตามที่ Gago (2014) ได้กล่าวไว้ ความผูกพันได้ถูกนิยามโดยนักเขียนต่างๆ ดังนี้:

What for the sake of convenience I call attachment theory is a way of conceptualizing the tendency of human beings to form strong emotional attachments to particular people; and an attempt to explain the wide variety of forms of emotional pain and personality disorders, such as anxiety, anger, depression, and emotional withdrawal, that occur as a consequence of unwanted separation and emotional loss. (John Bowlby, 1977)
สิ่งที่ฉันเรียกว่าทฤษฎีการยึดติด คือวิธีคิดเกี่ยวกับแนวโน้มของมนุษย์ในการสร้างความผูกพันทางอารมณ์ที่แข็งแกร่งกับบุคคลอื่น และการพยายามอธิบายรูปแบบที่หลากหลายของความเจ็บปวดทางอารมณ์และความผิดปกติของบุคลิกภาพ เช่น ความวิตกกังวล ความโกรธ ความซึมเศร้า และการถอนตัวทางอารมณ์ ที่เกิดขึ้นจากการแยกจากกันและการสูญเสียทางอารมณ์ที่ไม่ต้องการ (John Bowlby, 1977)

Attachment theory is a way of conceptualizing the propensity of human beings to form strong emotional bonds with others and of extending the various ways of expressing emotions of distress, depression and anger when they are abandoned or experience separation or loss. (John Bowlby, 1998)
ทฤษฎีการยึดเหนี่ยวเป็นวิธีการในการแนวความคิดเกี่ยวกับแนวโน้มของมนุษย์ในการสร้างพันธะทางอารมณ์ที่แข็งแกร่งกับผู้อื่น และจะแสดงออกซึ่งวิธีการต่างๆ ในการแสดงอารมณ์ของความทุกข์ใจ ความซึมเศร้า และความโกรธเมื่อถูกทอดทิ้งหรือประสบการณ์ของการแยกจากกัน หรือการสูญเสีย (John Bowlby, 1998)

36

An affective bond between
ความผูกพันด้านอารมณ์ระหว่าง

the child and caregivers and a behavioral system that operates flexibly in terms of a set of goals, mediated by feelings and in interaction with other behavioral systems. (Sroufe y Waters,1977)
เด็กและผู้ดูแล และระบบพฤติกรรมที่ดำเนินการอย่างยืดหยุ่นเกี่ยวกับชุดของเป้าหมาย ซึ่งได้รับการผ่านตัวกลางโดยความรู้สึก และมีการปฏิสัมพันธ์กับระบบพฤติกรรมอื่น ๆ (Sroufe y Waters, 1977)

36 Attachment is the affective bond established between the child and a specific figure, which unites both in space, lasts over time, is expressed in the stable tendency to maintain proximity and whose subjective aspect is the feeling of security. (Ortiz Barón and Yarnoz Yaben, 1993)
ความผูกพันคือพันธสัญญาทางอารมณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเด็กและบุคคลเฉพาะ ซึ่งทั้งสองอยู่ด้วยกันในเวลาและพื้นที่ มีความมั่นคงในเวลานาน และแสดงออกในการที่เด็กต้องการอยู่ใกล้บุคคลนั้นอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งส่วนอารมณ์ของความรู้สึกนี้คือความรู้สึกปลอดภัย (Ortiz Barón and Yarnoz Yaben, 1993)

In any case, regardless of the type of definition used, what is important in attachment are the following factors (Moneta, 2014):
ไม่ว่าจะใช้นิยามประเภทใด สิ่งที่สำคัญในการผูกพัน คือปัจจัยต่อไปนี้ (Moneta, 2014):

It constitutes the newborn's first relationship with his or her mother, or with a primary caregiver, which is assumed to be constant and responsive to the toddler's or young child's cues.
มันเป็นความสัมพันธ์แรกของทารกกับแม่หรือผู้ดูแลหลักที่คาดว่าจะคงที่และตอบสนองต่อสัญญาณของทารกหรือเด็กเล็ก
It is a process that does not end with childbirth or breastfeeding. It is also a process that serves as the basis for all affective relationships in life and, in general, for all relationships between members of the same species. In mammals, attachment exists in different species.
การเกาะติดเป็นกระบวนการที่ไม่สิ้นสุดลงกับการคลอดบุตรหรือการให้นมบุตร เป็นกระบวนการที่เป็นรากฐานสำหรับความสัมพันธ์เชิงอารมณ์ทั้งหมดในชีวิต และโดยทั่วไปสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกของชนิดเดียวกัน ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม การเกาะติดมีอยู่ในชนิดต่างๆ
Attachment to significant people accompanies the person throughout life, whether they are parents, teachers or people with whom lasting bonds have been formed.
ความผูกพันกับบุคคลสำคัญไปกับคนตลอดชีวิต ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ครูอาจารย์ หรือคนที่มีความผูกพันที่ลึกซึ้งและยาวนาน

COMPONENTS OF ATTACHMENT
ส่วนประกอบของการผูกพัน

Attachment is an affective bond that generates proximity and contact, and it is established based on the following series of elements (Gago, 2014):
ความผูกพันเป็นสายสัมพันธ์ทางอารมณ์ที่ก่อให้เกิดความใกล้ชิดและการสัมผัส และถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของชุดองค์ประกอบดังต่อไปนี้ (Gago, 2014):

Attachment behaviors: demand communications, including calls and approach behaviors, which allow the attachment figure to approach and stay.
การแสดงออกถึงการยึดเหนี่ยว: การสื่อสารที่ต้องการ รวมถึงการเรียกร้องและพฤติกรรมการเข้าใกล้ ซึ่งช่วยให้ผู้ที่ได้รับการยึดเหนี่ยวเข้าใกล้และอยู่ใกล้ชิด
Attachment feelings: refers to the affective experience that involves feelings of security and affirmation when approaching the attachment figure, and of anxiety when separated. It also includes expectations regarding the response of the attachment figure.
ความรู้สึกของการผูกพัน: หมายถึง ประสบการณ์ทางอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกปลอดภัยและการยืนยันเมื่อเข้าใกล้บุคคลที่ผูกพัน และความวิตกกังวลเมื่อถูกแยกออก รวมทั้งความคาดหวังเกี่ยวกับการตอบสนองของบุคคลที่ผูกพัน
Mental representation or model of the relationship: refers to the internal representation of the attachment relationship, which includes memories, contexts and constructions of a set of interactive and dynamic representations, which are modified in the different periods of the evolutionary cycle in order to adapt appropriately.
การแทนหรือรูปแบบทางจิตใจของความสัมพันธ์: หมายถึงการแทนภายในซึ่งความสัมพันธ์แบบผูกพัน ซึ่งรวมถึงความทรงจำ บริบท และการสร้างชุดของการแทนที่มีปฏิสัมพันธ์และไดนามิก ซึ่งถูกปรับให้เหมาะสมในช่วงเวลาต่าง ๆ ของวัฏจักรวิวัฒนาการ
In this way, an emotional bond develops with the caregiver, who becomes the attachment figure. The nature of the bond will depend, among other aspects, on:
ในลักษณะนี้ จะเกิดความผูกพันทางอารมณ์ขึ้นกับผู้ดูแล ซึ่งกลายเป็นรูปของการยึดเหนี่ยว ลักษณะของความผูกพันจะขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่น ๆ ด้วย
The time lapse that occurs from the time the child makes the call until the attachment figure responds to the claim.
ช่วงห่างของเวลาที่เกิดขึ้นระหว่างเวลาที่เด็กโทรออกจนกระทั่งภาพจำที่ตอบสนองต่อการเรียกร้องของเด็ก
The way in which the attachment figure reacts to the demand.
การที่ผู้ที่มีความผูกพันตอบสนองต่อความต้องการ

Taking these aspects into account, a specific relationship will develop between the child and his or her caregiver. The child, based on the response of the attachment figure, will experience a series of feelings. This will determine the development of a specific type of attachment, which will influence the subsequent relationships developed by the child
การพิจารณาปัจจัยเหล่านี้จะทำให้เกิดความสัมพันธ์เฉพาะระหว่างเด็กและผู้ดูแล เด็กจะมีประสบการณ์ความรู้สึกต่างๆ ตามการตอบสนองของผู้ให้ความผูกพัน ซึ่งจะกำหนดการพัฒนาของความผูกพันแบบเฉพาะ ซึ่งจะส่งผลต่อความสัมพันธ์ต่อไปในอนาคตของเด็ก

DEVELOPMENT OF ATTACHMENT IN CHILDREN
การพัฒนาความผูกพันในเด็ก

Attachment in children is characterized by a constant search for proximity to those individuals with whom it is linked and by the establishment of privileged sensory contacts between the child and his or her primary caregivers, who are usually the parents.
เด็กมีความผูกพันธ์ลักษณะเป็นการค้นหาอย่างต่อเนื่องเพื่อความใกล้ชิดกับบุคคลที่ตนเชื่อมโยง และสร้างการติดต่อทางประสาทสัมผัสที่พิเศษเป็นพิเศษระหว่างเด็กและผู้ดูแลหลักของเขา ซึ่งโดยปกติคือ พ่อแม่

The presence of the attachment figure provides the child with a base of security, from which he/she can explore the world. However, when faced with separation, the child will experience anxiety, which will translate into efforts to attract the attachment figure, feelings of protest, desolation, anxiety and abandonment in the face of the loss of the attachment figure.
ภาพลักษณ์ของบุคคลที่เป็นศูนย์กลางในการผูกพันให้เด็กมีฐานความมั่นคงที่จะสำรวจโลก อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับการจากลา เด็กจะมีความวิตกกังวล ซึ่งจะแปลเป็นความพยายามเพื่อดึงดูดบุคคลที่เป็นศูนย์กลางในการผูกพัน ความรู้สึกคัดค้าน ความเศร้าสร้อย ความวิตกกังวลและความรู้สึกถูกทอดทิ้งเมื่อสูญเสียบุคคลที่เป็นศูนย์กลางในการผูกพัน

Attachment develops progressively, through a cycle that begins in childhood and ends in adulthood. It begins with parents or caregivers, continuing with partners and ending with children, making it a continuous cycle.
การพัฒนาความผูกพันเกิดขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป ผ่านวงจรที่เริ่มต้นจากวัยเด็กและสิ้นสุดในวัยผู้ใหญ่ มันเริ่มต้นจากพ่อแม่หรือผู้ดูแล ต่อเนื่องกับคู่ครองและสิ้นสุดกับลูกหลาน ทำให้เป็นวงจรต่อเนื่อง

The attachment development cycle is as follows (Gago, 2014):
การพัฒนาวงจรการต่อเติมเป็นดังนี้ (Gago, 2014):

Birth to six months old: during this period, the construction and recognition of attachment figures, which are usually the parents, takes place.
การสร้างและการรับรู้ตัวเป็นบุคคลผูกพันซึ่งมักเป็นพ่อแม่ เกิดขึ้นในช่วงอายุตั้งแต่แรกเกิดถึง 6 เดือน
Six months to three years old: the period in which attachment is regulated and experienced through the following actions:
อายุ 6 เดือนถึง 3 ปี: ช่วงเวลาที่การจดจำถูกแก้ไขและประสบผ่านทางการกระทำต่อไปนี้:
The search for the attachment figure in the face of a perceived threat or danger.
การค้นหารูปโฉมของการยึดเกาะในหน้าของภัยคุกคามหรืออันตรายที่ได้รับการรับรู้
Possible detachment from the attachment figure for exploration of the world.
การแยกตัวจากรูปแบบความผูกพันเพื่อสำรวจโลก
With the internalization of the attachment relationship that occurs around the first year, stability is created in the child and in the family.
กับการรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียวของความสัมพันธ์ที่ผูกพันเกิดขึ้นประมาณปีแรก ความมั่นคงถูกสร้างขึ้นในตัวเด็กและในครอบครัว
From three years onwards: the attachment figure begins to be perceived as separate or independent from the individual, which initially generates behaviors to avoid such separation and can lead to behaviors, feelings and emotions similar to anger, anxiety or rage.
จากเวลา 3 ปีขึ้นไป: ภาพจำของการยึดเหนี่ยวเริ่มถูกรับรู้ว่าแยกออกหรือเป็นอิสระจากตัวบุคคล ซึ่งเริ่มก่อให้เกิดพฤติกรรมหลีกเลี่ยงการแยกจากสิ่งผูกพันนั้น และอาจนำไปสู่พฤติกรรม ความรู้สึก และอารมณ์ที่คล้ายกับความโกรธ ความวิตกกังวล หรือความคุกรุ่น
From adolescence onwards: the period in which detachment, mourning and reattachment take place. It is a period characterized by:
จากวัยรุ่นเป็นต้นไป: ช่วงที่ซึ่งการมีความผูกพัน การอาลัย และการกลับมาผูกพันอีกครั้งเกิดขึ้น นี่เป็นช่วงเวลาที่มีลักษณะดังนี้:
The complexity of detachment from parental figures, resulting in turbulence.
ความซับซ้อนของการแยกตัวจากบุคคลในครอบครัว ทำให้เกิดความไม่สงบ
The need for the adolescent to learn to tolerate the loss of attachment, i.e. to overcome grief.
วัยรุ่นจำเป็นต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับการสูญเสียความผูกพัน คือการเอาชนะความโศกเศร้า
After adolescence, a reattachment occurs, both with new figures and with peers and parents.
หลังจากช่วงวัยรุ่น จะมีการเชื่อมโยงใหม่ ทั้งกับตัวแบบใหม่ รวมถึงเพื่อนและผู้ปกครอง
From adulthood onwards: peer-to-peer attachment occurs, which is characterized by:
จากวัยผู้ใหญ่เป็นต้นมา: เกิดความผูกพันระหว่างกัน ซึ่งมีลักษณะดังนี้:
A lower predominance compared to infant attachment.
ความถี่ที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับการผูกพันระหว่างเด็กและผู้ดูแล
Inclusion of sexual relations.
การรวมเรื่องความสัมพันธ์ทางเพศ

Finally, it should be noted that "attachment theory is still relevant today and is considered one of the most revolutionary concepts of the last sixty years regarding child development." (Moneta, 2014).
ในที่สุด ควรมีการสังเกตว่า "ทฤษฎีการยึดติด ยังคงมีความเกี่ยวข้องอยู่ในปัจจุบัน และถือเป็นหนึ่งในแนวคิดที่มีความเปลี่ยนแปลงอย่างมากในช่วงหกสิบปีที่ผ่านมาเกี่ยวกับการพัฒนาของเด็ก" (Moneta, 2014)

TYPES OF ATTACHMENT ลักษณะของความผูกพัน

According to Ortiz and Yárnoz (1993; quoted by Sánchez, 2011):
ตามที่ Ortiz และ Yárnoz (1993; อ้างถึงโดย Sánchez, 2011) กล่าวไว้:

By the end of the first year of life, the child already has a long relational experience with attachment figures. In addition, between three and six or eight months, new capacities appear (perceptual recognition of the person, power of memory and evocation, permanence of the attachment figures, intentionality in interactions, etc.) that allow the child to construct mental representations of what the attachment figures are like and what the meaning of the situations is.
พอถึงปลายปีแรกของชีวิต เด็กมีประสบการณ์ทางความสัมพันธ์กับตัวเลือกการติดตามที่ยาวนาน นอกจากนี้ ระหว่างสามถึงหกหรือแปดเดือน ความสามารถใหม่ๆจะปรากฏ (การรับรู้ตัวบุคคล พลังความจำและการเรียกคืน ความถาวรของตัวเลือกการติดตาม เจตนาในการปฏิสัมพันธ์ ฯลฯ) ซึ่งช่วยให้เด็กสร้างตัวแทนทางจิตใจของตัวเลือกการติดตามว่าเป็นอย่างไร และความหมายของสถานการณ์เป็นอย่างไร
These capabilities, and the accumulated learning experience, mean that by the end of the first year of life the child has acquired what can be called a relatively stable attachment style, which is expressed in behaviors.
ความสามารถเหล่านี้และประสบการณ์การเรียนรู้สะสม หมายความว่าภายในปีแรกของชีวิต เด็กจะมีรูปแบบการยึดติดแบบค่อนข้างมั่นคง ซึ่งแสดงออกมาในรูปของพฤติกรรม

A child, based on the relationships he or she establishes with caregivers, may develop a specific attachment style, characterized by a series of behaviors.
เด็กอาจมีรูปแบบการยึดติดที่เฉพาะเจาะจง ตามความสัมพันธ์ที่เขาหรือเธอสร้างขึ้นกับผู้ดูแล ซึ่งมีลักษณะเป็นชุดของพฤติกรรม

There are four types of attachment (Sánchez, 2011):
ภายใต้สหพันธ์มีสี่ประเภทของความผูกพัน (Sánchez, 2011):

A. Secure attachment การยึดมั่นอย่างปลอดภัย

These are children who have learned that their caregivers are unconditional, love them, value them and are effective caregivers. They develop an affectionate relationship with attachment figures and feel accepted.
เด็กเหล่านี้เรียนรู้ที่จะรู้สึกว่าผู้ดูแลของพวกเขารักและยอมรับพวกเขาโดยไม่มีเงื่อนไข และเป็นผู้ดูแลที่มีประสิทธิภาพ พวกเขาพัฒนาความสัมพันธ์อันอบอุ่นกับบุคคลที่พวกเขามีความผูกพัน

These children feel good emotionally in the presence of attachment figures and when interacting with them, and experience fear or anxiety when they are not there, especially if they do not understand the reason for the absence or do not know that their attachment figures will return.
เด็กเหล่านี้มีความรู้สึกด้านอารมณ์ที่ดีเมื่ออยู่ร่วมกับตัวบุคคลที่เขาผูกสัมพันธ์ไว้ และเมื่อมีการโต้ตอบกัน และรู้สึกหวาดกลัวหรือวิตกกังวลเมื่อไม่มีตัวบุคคลเหล่านั้นอยู่ด้วย โดยเฉพาะหากไม่เข้าใจเหตุผลของการไม่มีอยู่หรือไม่แน่ใจว่าตัวบุคคลที่ผูกสัมพันธ์ไว้จะกลับมาหรือไม่

These are children who behave actively and confidently, who interact positively with attachment figures and are able to explore the immediate environment with confidence. In turn, they use contact with attachment figures to relate to them, so that they express emotions through contact, looking at them, touching their caregivers, hugging them, among others. Sharing these emotions, that is, having the attachment figure respond to them by looking at them, touching them and hugging them, helps them to feel understood and to understand each other, which ultimately generates security.
เหล่านี้คือเด็กที่มีพฤติกรรมที่กระฉับกระเฉง และมั่นใจ ปฏิสัมพันธ์กับผู้ที่พวกเขาผูกพันด้วยในเชิงบวก และสามารถสำรวจสภาพแวดล้อมใกล้ตัวด้วยความมั่นใจ ในขณะเดียวกัน พวกเขาใช้การติดต่อสื่อสารกับผู้ที่พวกเขาผูกพันด้วยเพื่อสร้างความสัมพันธ์ ดังนั้นพวกเขาจึงแสดงอารมณ์ผ่านการติดต่อสัมผัส การมองตากัน การสัมผัสผู้ดูแล การกอด และอื่น ๆ การแบ่งปันอารมณ์เหล่านี้ หมายถึงการที่ผู้ที่พวกเขาผูกพันตอบสนองต่อพวกเขา ด้วยการมองตา การสัมผัส และการกอด ช่วยให้พวกเขารู้สึกว่าตนเองได้รับความเข้าใจและเข้าใจซึ่งกันและกัน ซึ่งในที่สุดก่อให้เกิดความมั่นคงปลอดภัย

On the other hand, in the event of brief separations, which are normal in everyday life (for example, when entering day care), securely attached children protest and express the desire not to be separated from their attachment figures. However, they quickly learn that these separations are temporary, that they do not imply abandonment and that the attachment figures will return. This is expressed with the joy of reunion and positive attachment behaviors; for example, a hug.
ในอีกด้านหนึ่ง ในกรณีของการแยกชั่วคราวสั้นๆ ซึ่งเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวัน (เช่น เมื่อไปสถานรับเลี้ยงเด็ก) เด็กที่มีความผูกพันอย่างปลอดภัยจะแสดงการคัดค้านและต้องการไม่ให้แยกจากบุคคลที่เป็นตัวแทนของความผูกพันของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วว่าการแยกชั่วคราวเหล่านี้มีเพียงชั่วคราว ไม่ได้หมายถึงการทอดทิ้ง และตัวแทนของความผูกพันจะกลับมา สิ่งนี้แสดงออกด้วยความยินดีในการรวมตัวกันและพฤติกรรมความผูกพันที่เป็นบวก เช่น การกอด

This last aspect is especially characteristic, since in other types of attachment children react either with indifference or with negative attachment behaviors (anger, refusal of contact, among others).
นี่เป็นลักษณะเฉพาะอย่างมาก เนื่องจากในรูปแบบการผูกพันอื่น ๆ เด็กจะตอบสนองด้วยความเฉยชา หรือพฤติกรรมการผูกพันเชิงลบ (ความโกรธ การปฏิเสธการติดต่อ และอื่น ๆ)

This attachment develops thanks to the success of the interaction between attachment figures and the child, characterized by intimacy, availability and accessibility of the caregivers, as well as their early, effective and affective response to demands and consistency.
ความผูกพันนี้เกิดขึ้นได้จากความสำเร็จของปฏิสัมพันธ์ระหว่างตัวอย่างของความผูกพันและเด็ก โดยมีลักษณะที่เป็นความสนิทสนม การเป็นที่พึ่งพิง และการเข้าถึงได้ของผู้ดูแล รวมถึงการตอบสนองต่อความต้องการของเด็กอย่างทันท่วงที มีประสิทธิภาพ และมีความรู้สึกที่ดี ตลอดจนมีความสม่ำเสมอ

If attachment figures perceive, interpret and respond appropriately to the child's demands (as well as if the relationship between them is characterized by warmth and responsiveness), it is very likely that a child will develop a secure attachment.
ถ้าผู้ดูแลที่เป็นที่พึ่งสามารถรับรู้ แปลความ และตอบสนองต่อความต้องการของเด็กได้อย่างเหมาะสม (และมีความสัมพันธ์ที่อบอุ่นและตอบสนอง) มีแนวโน้มสูงที่เด็กจะพัฒนาการยึดโยงที่ปลอดภัย
B. Insecure-ambivalent or anxious-ambivalent attachment
ความผูกพันที่ไม่มั่นคง-กึ่งกลางหรือ กังวลใจ-กึ่งกลาง

This type of attachment is characteristic of children who develop a pattern of insecurity in the relationship with their attachment figures, either because they are not available, because they are not accessible or because they are not effective in caregiving. This causes children to be worried and fearful of abandonment and react by constantly watching their attachment figures, rarely separating from them and exploring the environment in a tense manner.
ลักษณะการผูกพันแบบนี้เป็นลักษณะเฉพาะของเด็กที่พัฒนารูปแบบของความไม่มั่นคงในความสัมพันธ์กับบุคคลที่เป็นแหล่งอ้างอิงการยึดโยง ซึ่งอาจเป็นเพราะว่าบุคคลดังกล่าวไม่มีพร้อม ไม่สามารถเข้าถึงได้ หรือไม่มีประสิทธิภาพในการดูแล สิ่งนี้ทำให้เด็กไม่ปลอดภัยและกลัวการถูกทอดทิ้ง และตอบสนองโดยสังเกตบุคคลที่เป็นแหล่งอ้างอิงการยึดโยงตลอดเวลา แทบจะไม่แยกออกจากพวกเขา และสำรวจสิ่งแวดล้อมในลักษณะที่เต็มไปด้วยความตึงเครียด

In turn, they are characterized by not being able to tolerate separations, even brief ones, and by not being able to adapt adequately to other caregivers (e.g., day care centers or grandparents).
การเปลี่ยนแปลงในลักษณะนิสัยที่ไม่สามารถทนการแยกออกจากได้ แม้แต่ระยะสั้นๆ และการปรับตัวไม่เหมาะสมเมื่ออยู่ในการดูแลของผู้ดูแลอื่นๆ (เช่น ศูนย์เลี้ยงเด็กหรือปู่ย่าตายาย)

Regarding reunion after separation, they behave in an ambivalent and contradictory manner, desiring reunion and contact, but reluctant to do so. Due to the fear of a new separation, they are excessively attached to their caregivers and, if they are separated again, they have great difficulty in calming down, distracting themselves, exploring their environment, etc. These children show immaturity, anxiety, excessive anguish due to separation and dependence on attachment figures.
เกี่ยวกับการกลับมารวมตัวหลังจากการแยกจากกัน พวกเขามีพฤติกรรมที่คลุมเครือและขัดแย้งกัน ต้องการการกลับมารวมตัวและการติดต่อ แต่ไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น เนื่องจากความกลัวการแยกจากกันอีก พวกเขามีความผูกพันมากเกินไปกับผู้ดูแลของพวกเขา และหากพวกเขาถูกแยกจากกันอีกครั้ง พวกเขามีความยากลำบากมากในการสงบลง การเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง การสำรวจสิ่งแวดล้อมของพวกเขา ฯลฯ เด็กเหล่านี้แสดงออกถึงความไม่เติบโตทางอารมณ์ ความวิตกกังวล ความทุกข์ทรมานมากเกินไปเนื่องจากการแยกจากกันและการพึ่งพิงตัวละครอันเป็นที่พึ่งยึดเหนี่ยว

Although there are multiple causes for developing this type of attachment, it is usually due to an inconsistency in the behaviors of the caregivers or attachment figures, who are sometimes distant and demanding and, at other times, excessively kind.
แม้ว่าจะมีสาเหตุหลายประการในการพัฒนารูปแบบความผูกพันนี้ก็ตาม แต่โดยทั่วไปแล้วมักเป็นเพราะความไม่สม่ำเสมอในพฤติกรรมของผู้ดูแลหรือบุคคลที่สร้างความผูกพัน ซึ่งบางครั้งอาจห่างเหินและเข้มงวดและบางครั้งก็ใจดีเกินไป

This attachment can also develop when parents engage in emotional blackmail, make critical comments about their children, do not show themselves to be comforting to the child's needs, or when parents have an excessively unstable relationship, characterizing their relationship as tense, aggressive, with frequent arguments, among others.
นี่อาจพัฒนาเมื่อพ่อแม่ใช้การคุกคามอารมณ์ ให้ความเห็นวิจารณ์เกี่ยวกับลูก ไม่แสดงให้เห็นว่าพยายามให้ความปลอบโยนต่อความต้องการของเด็ก หรือเมื่อพ่อแม่มีความสัมพันธ์ที่ไม่มั่นคงมากเกินไป โดยอธิบายความสัมพันธ์ของพวกเขาว่าตึงเครียด ก้าวร้าว มีการโต้เถียงบ่อย ๆ และอื่น ๆ

Regarding the relationship between parents, as attachment figures, and minors, these tend to be insecure, incoherent and unavailable, with care characterized more by proximity than by proper care, which hinders the autonomy of the minor.
เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างผู้ปกครองในฐานะภาพแทนการยึดเหนี่ยวและเด็กเยาวชน ความสัมพันธ์เหล่านี้มักจะไม่มั่นคง ไร้เอกภาพ และไม่พร้อมให้การดูแล โดยการดูแลจะเน้นที่ความอยู่ใกล้ชิดมากกว่าการดูแลที่ถูกต้อง ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการมีอิสระของเด็กเยาวชน

C. Insecure-avoidant attachment
การยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

This type of attachment is usually developed by children who have learned that they cannot count on their attachment figures, since these do not love, value or help them, usually reject them and do not respond adequately to care. This causes so much suffering in children that they distance themselves from their caregivers and learn not to express emotions, to avoid contact and to reject intimacy and affection from them. This does not change in spite of changing caregivers and the caregivers responding in a correct, affectionate and kind manner.
นี่คือประเภทของความผูกพันซึ่งโดยปกติแล้วจะถูกพัฒนาขึ้นโดยเด็กที่ได้เรียนรู้ว่าพวกเขาไม่อาจพึ่งพาผู้ที่เป็นหลักในการผูกพันของตน เนื่องจากผู้เหล่านี้ไม่รัก ไม่ให้คุณค่า หรือไม่ช่วยเหลือพวกเขา โดยปกติแล้วจะปฏิเสธพวกเขาและไม่ตอบสนองต่อการดูแลอย่างเพียงพอ สิ่งนี้ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานอย่างมากในเด็ก จนพวกเขาจะห่างเหินจากผู้ดูแลของตนและเรียนรู้ที่จะไม่แสดงอารมณ์ เพื่อหลีกเลี่ยงการติดต่อและปฏิเสธความใกล้ชิดและความรักจากพวกเขา สิ่งนี้จะไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนผู้ดูแลและผู้ดูแลจะตอบสนองในลักษณะที่ถูกต้อง เอื้ออาทรและเป็นมิตร

Regarding separations, since the children have learned that protests and calls for attention are not answered by the attachment figures, they do not show great complaints, tantrums or crying. When the reunion occurs, the children react by avoiding affective manifestations, responding with indifference or rejecting any type of contact. It is, therefore, a set of strategies that children construct to avoid suffering, but which generate insecurity and dissatisfaction.
เกี่ยวกับการแยกตัว เนื่องจากเด็กๆ ได้เรียนรู้ว่าการประท้วงและการร้องขอความสนใจไม่ได้รับการตอบสนองจากผู้ที่พวกเขาเกาะติด พวกเขาจึงไม่แสดงความร้องเรียนมาก ความโกรธ หรือการร้องไห้ เมื่อการรวมตัวเกิดขึ้น เด็กๆ จะตอบสนองโดยหลีกเลี่ยงการแสดงออกทางอารมณ์ ตอบสนองด้วยความเฉยชา หรือปฏิเสธการติดต่อใดๆ ดังนั้นจึงเป็นชุดของกลยุทธ์ที่เด็กๆ สร้างขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการทรมาน แต่กลับก่อให้เกิดความไม่มั่นคงและความไม่พึงพอใจ

Typically, this attachment develops in children who are emotionally rejected by their attachment figures, who are unresponsive to their demands, unaccessible or unavailable, cold and distant, whose relationship is characterized by the absence of intimate interaction and ineffective caregiver responses.
ในเด็กที่ถูกปฏิเสธทางอารมณ์จากผู้ปกครองที่ไม่ตอบสนองความต้องการของพวกเขา ที่ไม่สามารถเข้าถึงหรืออยู่ร่วมกันได้ เย็นชาและห่างเหิน ซึ่งความสัมพันธ์นี้ขาดการโต้ตอบแบบสนิทสนมและการดูแลเลี้ยงดูที่ไม่มีประสิทธิผล

These are children who, in solitude, are calmer and explore the environment normally, focus more on play than interaction and contain negative emotional expressions.
เด็กเหล่านี้ในสภาวะโดดเดี่ยวจะมีความสงบใจมากขึ้น และสำรวจสิ่งแวดล้อมตามปกติ มุ่งเน้นการเล่นมากกว่าการปฏิสัมพันธ์ และมีการแสดงออกทางอารมณ์ในเชิงลบน้อยลง
Finally, as far as parents, caregivers or attachment figures are concerned, they are usually insecure about their own emotional reactions and the effectiveness of their care, are distant, reject the reactions of the children, do not adequately validate their feelings and emotions and are not able to help them adequately.
ท้ายที่สุด เมื่อพิจารณาถึงบิดามารดา ผู้ดูแลเอาใจใส่ หรือบุคคลที่มีความผูกพัน พวกเขามักมีความไม่มั่นคงเกี่ยวกับปฏิกิริยาทางอารมณ์ของตนเองและประสิทธิผลของการดูแลเอาใจใส่ พวกเขามีระยะห่างและปฏิเสธปฏิกิริยาของเด็ก ไม่ได้ให้การยืนยันความรู้สึกและอารมณ์ของพวกเขาอย่างเพียงพอ และไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้อย่างเพียงพอ

D. Disorganized attachment (added by Main and Solomon 1986)
ความผูกพันที่ไม่เป็นระเบียบ (เพิ่มเติมโดย Main และ Solomon ในปี 1986)

It is an attachment that results from the combination of insecure-avoidant and insecure-ambivalent attachment.
ซึ่งเป็นการยึดเหนี่ยวที่เกิดขึ้นจากการรวมกันของการยึดเหนี่ยวแบบหลีกเลี่ยง-ไม่มั่นคงและการยึดเหนี่ยวแบบเข้าไปพัวพัน-ไม่มั่นคง

It is an attachment that is characterized by the ambivalence and fear that children present when approaching attachment figures, since they usually respond with abusive behaviors.
มันเป็นการผูกพันที่แสดงออกถึงความสองแง่สองง่ามและความกลัวของเด็กเมื่อเข้าใกล้ตัวผู้ดูแลผูกพัน เนื่องจากพวกเขามักจะตอบสนองด้วยพฤติกรรมที่ก่อความเดือดร้อน

Children usually present stereotyped behaviors and unexpected and incomprehensible changes, tendency to destroy objects and conflictive relationships with attachment figures, caregivers, peers, etc.
เด็กๆ มักแสดงพฤติกรรมที่เป็นแบบแผน ซึ่งแปลกและไม่สามารถเข้าใจได้ มีแนวโน้มทำลายของใช้ และมีความสัมพันธ์ที่เกิดความขัดแย้งกับตัวแทนการยึดโยงทางอารมณ์ ผู้ดูแล เพื่อนฯลฯ

It is usually an attachment that develops in situations of severe abuse, whether physical, psychological or emotional. This results in children who have difficulty controlling their emotions, who avoid intimacy, are overwhelmed by negative emotions, which are expressed in the form of attacks of anger or rage, and show many difficulties in identifying and expressing positive emotions.
เป็นสิ่งที่มักเกิดขึ้นเป็นการผูกพันที่พัฒนาขึ้นในสถานการณ์ของการทารุณกรรมอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นทางร่างกาย จิตใจ หรืออารมณ์ ซึ่งส่งผลให้เด็กๆ มีความยากลำบากในการควบคุมอารมณ์ของตัวเอง หลีกเลี่ยงความใกล้ชิด ถูกครอบงำด้วยอารมณ์เชิงลบ ซึ่งถูกแสดงออกในรูปแบบของการโต้ตอบด้วยความโกรธหรือความคุกรุ่น และมีปัญหาในการระบุและแสดงออกถึงอารมณ์เชิงบวกหลายประการ

According to Sánchez (2011):
ตามที่ Sánchez (2011) กล่าวไว้:

Naturally these types of attachment are experienced to very different degrees, in most cases not as acutely as described, for didactic reasons. Thus, the anxious style, above all, and the avoidant style, if they do not occur to a very high degree, can be compatible with a normalized personal and social life. That is, they should not be seen as pathologies, but as patterns of behavior that have difficulties and deficiencies with confidence and security (the anxious), with emotional life and intimacy (the avoidant).
ตามธรรมชาติแล้วประเภทของความผูกพันเหล่านี้ได้รับการประสบการณ์ในระดับที่แตกต่างกันมาก ในกรณีส่วนใหญ่ไม่รุนแรงเท่ากับที่อธิบาย สำหรับเหตุผลเชิงการสอน ดังนั้น รูปแบบที่กังวลล้วนแล้วและรูปแบบที่หลีกเลี่ยงหากไม่เกิดขึ้นในระดับสูงมาก ก็สามารถทำให้เป็นไปได้กับชีวิตส่วนบุคคลและสังคมที่ปกติได้ คือ ไม่ควรมองว่าเป็นความผิดปกติ แต่เป็นรูปแบบของพฤติกรรมที่มีความยากลำบากและข้อบกพร่องเกี่ยวกับความมั่นใจและความปลอดภัย (ที่กังวล) กับชีวิตทางอารมณ์และความสนิทสนม (ที่หลีกเลี่ยง)

TYPES OF ADULT ATTACHMENT
ชนิดของสัมพันธภาพของผู้ใหญ่

Attachment includes the way in which every individual relates to others, based on the relationships established with attachment figures during childhood. It is, therefore, a learning process that, although it can be modified, depends directly on the significant relationships established during the life cycle, not only in infancy.
การเกี่ยวพันแนบแน่นรวมถึงวิธีที่แต่ละบุคคลเชื่อมโยงกับผู้อื่น โดยอาศัยความสัมพันธ์ที่ตั้งขึ้นกับตัวอย่างการยึดเหนี่ยวในช่วงวัยเด็ก ดังนั้น จึงเป็นกระบวนการเรียนรู้ที่แม้ว่าจะปรับเปลี่ยนได้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์สำคัญที่ตั้งขึ้นในช่วงวงจรชีวิต ไม่ใช่เฉพาะในระยะเด็กเท่านั้น

Consequently, a given attachment in childhood is maintained in adulthood only if the relationships maintained (in quality, intensity, style of care, protection, etc.) are consistent with the relationships maintained during childhood with the attachment figures.
ดังนั้น การผูกพันที่เกิดขึ้นในวัยเด็กจะคงอยู่ในวัยผู้ใหญ่ก็ต่อเมื่อความสัมพันธ์ที่ยังคงดำรงอยู่ (ในด้านคุณภาพ ความเข้มข้น รูปแบบการดูแล การคุ้มครอง ฯลฯ) สอดคล้องกับความสัมพันธ์ที่มีอยู่ในวัยเด็กกับบุคคลที่เป็นตัวยึดเหนี่ยว

In adolescence and adulthood, attachment will influence aspects such as self-concept, self-esteem, relationships that are established and maintained in the long term, interaction styles and, in general, how people feel when establishing interactions. It is also a core element of the personality that influences its development, as well as couple relationships.
ในวัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่ การผูกพันจะมีอิทธิพลต่อปัจจัยต่าง ๆ เช่น แนวคิดเกี่ยวกับตนเอง ความภาคภูมิใจในตนเอง ความสัมพันธ์ที่ถูกสร้างขึ้นและรักษาไว้ในระยะยาว รูปแบบการปฏิสัมพันธ์ และโดยทั่วไปแล้ว อารมณ์ความรู้สึกของคนเมื่อมีการปฏิสัมพันธ์กัน นอกจากนี้ยังเป็นองค์ประกอบหลักของบุคลิกภาพที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนา รวมถึงความสัมพันธ์ของคู่รัก

Based on the different styles of infant attachment, Hazan and Shaver (1987) propose the following three types of adult attachment:
อิงตามรูปแบบการยึดติดของทารกทีแตกตางกัน Hazan และ Shaver (1987) ไดเสนอรูปแบบการยึดติดของผูใหญ 3 ประเภทดังนี้

A. Secure attachment การยึดมั่นอย่างปลอดภัย

Secure attachment in adults is characterized by adults feeling secure and confident in their relationships and in themselves, having good relationships with others, and employing appropriate emotional strategies, such as empathy. They are able to trust others and can have trusting and intimate relationships without fear of abandonment or loss of individuality. They understand that at times they may need other people and other people may need them.
ผู้ใหญ่ที่มีความผูกพันอย่างปลอดภัยมีลักษณะตรงกันข้ามกับบุคคลที่มีความผูกพันที่ไม่ปลอดภัย กล่าวคือ พวกเขารู้สึกปลอดภัยและมั่นใจในความสัมพันธ์ของตนเองและในตัวเอง มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่น และใช้กลยุทธ์ทางอารมณ์ที่เหมาะสม เช่น ความเห็นอกเห็นใจ พวกเขาสามารถไว้วางใจผู้อื่นและมีความสัมพันธ์ที่ไว้วางใจและสนิทสนมโดยไม่ต้องกลัวการถูกทอดทิ้งหรือการสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง พวกเขาเข้าใจว่าบางครั้งพวกเขาอาจต้องการคนอื่น และคนอื่นอาจต้องการพวกเขา

B. Insecure-ambivalent or anxious-ambivalent
ไม่มั่นคงแบบคลับคล้าย หรือ วิตกกังวลแบบคลับคล้าย

They are insecure about their relationships as well as about themselves and show feelings related to the belief that others do not understand them. Their relationships are characterized by dependence, fear of abandonment, anxiety, doubts, jealousy and extreme search for intimacy and closeness. They show many failures in their relationships, since they commit themselves excessively and prematurely, which causes disagreements, they are jealous and, sometimes, obsessive. They show a very marked desire to join other people, which often frightens and causes them to flee from others.
พวกเขารู้สึกไม่มั่นคงในความสัมพันธ์ของตนเอง รวมถึงความรู้สึกเกี่ยวกับความเชื่อว่าผู้อื่นไม่เข้าใจพวกเขา ความสัมพันธ์ของพวกเขาถูกเน้นย้ำด้วยความขึ้นอยู่กัน ความกลัวการถูกทิ้งไป ความวิตกกังวล ความสงสัย ความอิจฉา และการแสวงหาความสนิทสนมและความใกล้ชิดอย่างมาก พวกเขาประสบกับความล้มเหลวในความสัมพันธ์ของตนเองหลายครั้ง เนื่องจากพวกเขามุ่มมั่นเกินไปและเร็วเกินไป ซึ่งก่อให้เกิดความขัดแย้ง พวกเขามักอิจฉาและบางครั้งก็มีความคลั่งไคล้ พวกเขามีความต้องการอย่างมากที่จะเข้าสังคมกับผู้คน ซึ่งมักจะทำให้พวกเขาตกใจและหนีออกจากผู้อื่น

In couple relationships, individuals with insecureambivalent attachment are very concerned about all those behaviors and emotions that develop in the couple and are very aware of these through a state of hypervigilance.
คู่ความสัมพันธ์ที่มีความไม่มั่นคงในการผูกพัน มักจะกังวลเกี่ยวกับพฤติกรรมและอารมณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในคู่ของตน และมักจะตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้ผ่านสภาวะของการตื่นตัวมากเกินไป
They tend to exaggerate the consequences of conflicts and arguments in the couple and constantly express doubts about their partner's feelings, forcing the other to reaffirm their love repeatedly. Given the fear of abandonment, they tend to show an excessive tendency to control, as well as experience a lot of anxiety and anguish.
พวกเขามักจะเกินจริงในการแสดงผลกระทบของความขัดแย้งและการโต้เถียงในคู่รัก และแสดงความสงสัยอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับความรู้สึกของคู่ของตน โดยบังคับให้อีกฝ่ายยืนยันความรักของตนซ้ำแล้วซ้ำอีก เนื่องจากความกลัวการถูกทอดทิ้ง พวกเขามีแนวโน้มที่จะแสดงออกถึงความโน้มเอียงที่จะควบคุมมากเกินไป รวมทั้งประสบกับความวิตกกังวลและความทุกข์ทรมานมาก

C. Insecure-avoidant attachment
การยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

They are individuals who feel uncomfortable in intimate and trusting relationships, so they tend to avoid them. They present a false insecurity, dependence and autonomy, as well as discomfort and nervousness. They perceive love as not lasting, so they hardly show lasting relationships. They also present difficulty in accepting their partners and, usually, these desire a level of intimacy and commitment with which they do not feel comfortable.
พวกเขาเป็นบุคคลที่รู้สึกไม่สบายใจในความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดและไว้วางใจ จึงมักหลีกเลี่ยงความสัมพันธ์เหล่านั้น พวกเขาแสดงความไม่มั่นคง การพึ่งพิง และความเป็นอิสระ รวมถึงความรู้สึกไม่สบายใจและความประหม่า พวกเขาเชื่อว่าความรักไม่ยั่งยืน ดังนั้นจึงแทบไม่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่ยั่งยืน พวกเขายังมีความยากลำบากในการยอมรับคู่ของตน และโดยปกติแล้วจะต้องการระดับของความสนิทสนมและความมุ่งมั่นที่พวกเขารู้สึกไม่สบายใจ

In couple relationships, the fear of intimacy provokes behaviors of approaching and distancing, when the couple gets closer, the tendency is to move away; while, if the couple moves away, the tendency is to get closer. They reject excessive intimacy, as well as all behaviors and expressions of love and affection in the couple. They show little or insufficient affective expression, both verbal and non-verbal, and tend to attribute negative behaviors to the partner.
ในความสัมพันธ์คู่รัก ความกลัวความเป็นส่วนตัวจะก่อให้เกิดพฤติกรรมการเข้าใกล้และการห่างเหิน เมื่อคู่รักเข้าใกล้กัน แนวโน้มก็จะถอยออกไป ในขณะที่ถ้าคู่รักห่างออกไป แนวโน้มก็จะเข้าใกล้กันขึ้น พวกเขาปฏิเสธความเป็นส่วนตัวมากเกินไป รวมทั้งพฤติกรรมและการแสดงออกของความรักและความรู้สึกในคู่รัก พวกเขาแสดงออกทางอารมณ์น้อยมาก หรือไม่เพียงพอ ทั้งทางวาจาและทางกาย และมีแนวโน้มที่จะแสดงพฤติกรรมในทางลบออกมาต่อคู่ของตน

ATTACHMENT AND ITS INFLUENCE ON COUPLE RELATIONSHIPS
การผูกพันและอิทธิพลต่อความสัมพันธ์ของคู่รัก

Attachment in the couple has very different characteristics, although its functions are essentially the same as in childhood: to favor survival and stability in parenting, to achieve emotional security in the relationship and to favor the achievement of intimacy, to serve as a base for exploration and refuge, to have an unconditional caregiver, etc.
การยึดเหนี่ยววัตถุในคู่ของคู่รักนั้นมีลักษณะที่แตกต่างกันอย่างมาก แม้ว่าหน้าที่พื้นฐานของมันจะเหมือนกับในวัยเด็กก็ตาม: เพื่อเอื้อให้เกิดความอยู่รอดและเสถียรภาพในการเป็นพ่อแม่ เพื่อให้ได้มาซึ่งความมั่นคงทางอารมณ์ในความสัมพันธ์ และเพื่อเอื้อให้ได้มาซึ่งความสนิทสนมแยกส่วนตัว เป็นฐานอันมั่นคงในการสำรวจและหาทุ่งกว้าง และเพื่อให้มีผู้ดูแลปราศจากเงื่อนไข เป็นต้น

[..] The stability of attachment style is greater as people advance in age. After adolescence it is very likely that attachment becomes a basic pattern that cannot be modified, although self-knowledge of one's own attachment characteristics, self-control of its effects and learning social skills to relate effectively based on one's own attachment style can be increased. (Sánchez, 2011)
การยึดมั่นในรูปแบบการผูกพันมีความมั่นคงมากขึ้นเท่าที่คนมีอายุมากขึ้น หลังจากวัยรุ่นแล้วมีความเป็นไปได้สูงที่การผูกพันจะกลายเป็นแบบแผนพื้นฐานที่ไม่สามารถแก้ไขได้ อย่างไรก็ตาม การรู้จักตนเองในลักษณะการผูกพันของตนเอง การควบคุมตนเองต่อผลกระทบของการผูกพัน และการเรียนรู้ทักษะทางสังคมเพื่อสร้างความสัมพันธ์อย่างมีประสิทธิภาพตามรูปแบบการผูกพันของตนเองสามารถเพิ่มขึ้นได้ (Sánchez, 2011)

In adult life, attachment will influence aspects such as self-concept; that is, a person's perception of him/ herself, the way in which relationships are established, the way in which he/she interacts in those relationships and the way in which he/she feels while carrying out that interaction.
ในชีวิตผู้ใหญ่ การผูกพันจะมีอิทธิพลต่อแง่มุมต่างๆ เช่น มโนทัศน์แห่งตน กล่าวคือ การรับรู้ของบุคคลต่อตัวเอง วิธีการสร้างความสัมพันธ์ วิธีการปฏิสัมพันธ์ในความสัมพันธ์เหล่านั้น และวิธีการรู้สึกขณะที่ปฏิบัติการปฏิสัมพันธ์นั้น

DIFFERENCES BETWEEN CHILD AND ADULT ATTACHMENT
เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างการผูกพันกับผู้ใหญ่และเด็ก

There are a number of differences between infant attachment and adult attachment, among which the following are the most significant:
ในความแตกต่างระหว่างความผูกพันของทารกและความผูกพันของผู้ใหญ่ สิ่งที่ส�าคัญที่สุดคือ:

During infancy, attachment is more stable than in adult life.
ในช่วงทารกแรกเกิด การยึดเหนี่ยวจะมีความคงที่มากกว่าในวัยผู้ใหญ่
In childhood, the attachment relationship with parents is characterized by the absence of reciprocity or by being asymmetrical, given the dependence that exists with the attachment figure. Whereas, in adulthood, the attachment relationships that are established (for example, in a couple) are characterized by being symmetrical, since there is no dependence of one individual on the other.
ในช่วงเด็กๆ ความสัมพันธ์แบบผูกพันกับพ่อแม่มักมีลักษณะที่ไม่มีการตอบสนองหรือเป็นรูปแบบที่ไม่สมมาตร เนื่องจากมีความพึ่งพิงกับบุคคลที่เป็นตัวอ้างอิง ในขณะที่ในวัยผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์แบบผูกพันที่เกิดขึ้น (เช่น ในคู่สมรส) มีลักษณะเป็นแบบสมมาตร เนื่องจากไม่มีความพึ่งพิงของบุคคลหนึ่งต่ออีกบุคคลหนึ่ง
In childhood, the attachment relationship implies survival, whereas in adulthood it does not.
ในวัยเด็ก ความสัมพันธ์ในการผูกมัดหมายถึงการรอดชีวิต ในขณะที่ในวัยผู้ใหญ่ไม่ได้หมายถึงเช่นนั้น
Adult attachment, especially couple attachment, is characterized by the inclusion of sexual relations.
ความผูกพันของผู้ใหญ่ โดยเฉพาะความผูกพันระหว่างคู่รัก มีลักษณะเด่นโดยการรวมถึงความสัมพันธ์ทางเพศ
In infancy, the attachment relationship depends directly on the proximity to the attachment figure, it is required to be permanently present. Whereas, in adulthood, a cognitive component develops, so that there is no need for proximity to the attachment figure in order to feel secure.
ในระยะทารก ความสัมพันธ์แบบผูกพันจะขึ้นอยู่กับการใกล้ชิดกับบุคคลที่ผูกพัน ซึ่งต้องอยู่ใกล้ตลอดเวลา ในขณะที่ในวัยผู้ใหญ่ จะพัฒนาส่วนประกอบทางความคิด ทำให้ไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้บุคคลที่ผูกพันเพื่อรู้สึกปลอดภัย
The infantile attachment relationship focuses on the present moment, on obtaining something the instant the demand is made. However, in adult attachment, the relationship with the attachment figure is based on the future perspective, on the possibility of maintaining stability, security and proximity with the attachment figure in the future.
เกี่ยวกับความผูกพันในวัยทารก มุ่งเน้นไปที่ปัจจุบันและการได้มาซึ่งสิ่งต่าง ๆ ทันทีที่ต้องการ แต่ในความผูกพันของผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์กับบุคคลที่ผูกพันจะมุ่งไปที่อนาคต มองถึงความเป็นไปได้ในการรักษาเสถียรภาพ ความปลอดภัย และความใกล้ชิดกับบุคคลดังกล่าวในอนาคต

COUPLE SATISFACTION ACCORDING TO TYPES OF ATTACHMENT
คู่ครองมีความพึงพอใจตามแบบแนวความสัมพันธ์

In childhood, relationships with attachment figures are characterized by their asymmetry; in adulthood, these relationships are symmetrical, with both members of the couple being both caregivers, attachment figures and sexual partners. Thus, in adulthood, relationships with attachment figures are more complex.
ในวัยเด็ก ความสัมพันธ์กับตัวที่ผูกพันจะมีลักษณะเป็นแบบไม่ตรงกัน แต่ในวัยผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์เหล่านี้จะมีลักษณะเป็นแบบตรงกัน โดยทั้งสองฝ่ายจะเป็นทั้งผู้ดูแล ตัวที่ผูกพัน และคู่นอน ดังนั้น ในวัยผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์กับตัวที่ผูกพันจะมีความซับซ้อนมากขึ้น

With this in mind, Hazan and Shaver (1987) investigated adult attachment by assessing the quality of attachment and identified three types of attachment:
กับสิ่งนี้ในความคิด Hazan และ Shaver (1987) ได้สำรวจความผูกพันในผู้ใหญ่โดยการประเมินคุณภาพของความผูกพันและระบุประเภทของความผูกพันสามประเภท:

A. Secure attachment การยึดมั่นอย่างปลอดภัย

They are individuals who show warmer family relationships with parents and, in turn, with each other. They describe their childhood relationships as trusting, respectful, responsible, unintrusive and undemanding, affectionate and loving, and characterized by acceptance and care. In their couple relationships today, they show intimate relationships that are appropriate, supportive, caring and comfortable, and whose reciprocity eliminates any fear of abandonment.
พวกเขาเป็นบุคคลที่แสดงความสัมพันธ์ในครอบครัวที่อบอุ่นกับพ่อแม่และต่อกันเอง พวกเขาอธิบายความสัมพันธ์ในวัยเด็กของพวกเขาว่าเป็นแบบที่ไว้วางใจ เคารพ รับผิดชอบ ไม่ก้าวก่าย ไม่เป็นภาระ เอื้ออาทร และเต็มไปด้วยความรัก และมีลักษณะของการยอมรับและการดูแล ในความสัมพันธ์คู่ของพวกเขาในปัจจุบัน พวกเขาแสดงความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง เหมาะสม ให้การสนับสนุน เอาใจใส่และสบายใจ และความสมดุลของความสัมพันธ์ที่ทำให้พวกเขาไม่ต้องกลัวการถูกทอดทิ้ง

B. Insecure-ambivalent or anxious-ambivalent attachment
ความผูกพันแบบไม่มั่นคง-แบบลังเล หรือความผูกพันแบบวิตกกังวล

These are individuals who describe different family relationships with mothers and fathers. First, the relationship with the mother was characterized as respectable, fun and, in general, pleasant. Second, they described the relationship with fathers as unpleasant and unfair. Finally, they also showed resentment toward the mother, due to the inconsistency of their responses.
คนเหล่านี้เป็นบุคคลที่บรรยายความสัมพันธ์ในครอบครัวที่แตกต่างกันระหว่างแม่และพ่อ ประการแรก ความสัมพันธ์กับแม่ถูกบรรยายว่ามีความเคารพ สนุกสนาน และในภาพรวมเป็นไปในทางที่ดี ประการที่สอง พวกเขาบรรยายความสัมพันธ์กับพ่อว่าไม่สบายใจและไม่ยุติธรรม สุดท้าย พวกเขายังแสดงความไม่พอใจต่อแม่ อันเนื่องมาจากความไม่สอดคล้องของคำตอบของพวกเขา

In their couple relationships, these individuals are dissatisfied with their partner's attention to their needs, as well as in their capacity to respond, so they state that they cannot totally trust their partner and that they are not committed enough. Likewise, they show high anxiety and fear of abandonment, have difficulties in intimacy, are jealous, get angry easily, show hypervigilance and perform behaviors and acts in order to attract attention and to be taken care of by their partner.
ในความสัมพันธ์ของพวกเขา บุคคลเหล่านี้ไม่พอใจกับการให้ความสนใจของคู่ของพวกเขาต่อความต้องการของพวกเขา รวมถึงความสามารถในการตอบสนอง ดังนั้นพวกเขาจึงระบุว่าพวกเขาไม่สามารถไว้วางใจคู่ของพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์ และพวกเขาไม่ได้มีความผูกพันมากพอ เช่นเดียวกัน พวกเขาแสดงความวิตกกังวลและความกลัวต่อการถูกทอดทิ้งสูง มีความยากลำบากในความสนิทสนม มีความหวงแหน มีอารมณ์โกรธง่าย แสดงความไวต่อการมองเห็น และปฏิบัติพฤติกรรมและการกระทำเพื่อดึงดูดความสนใจและเพื่อให้ได้รับการดูแลจากคู่ของพวกเขา

C. Insecure-avoidant attachment
การยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

Also called flighty attachment, these individuals describe the relationship with their mother as cold, negative, rejecting and critical. However, with regard to the relationship with the parents, it is characterized by idealization and excessively positive description of the relationship, despite not being able to provide memories to justify such a positive description.
ซึ่งเรียกว่าความผูกพันแบบละลาย บุคคลกลุ่มนี้จะอธิบายความสัมพันธ์กับมารดาของตนว่าเย็นชา ติเตียน และวิจารณ์อย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม ในส่วนของความสัมพันธ์กับบิดามารดาโดยรวม จะมีลักษณะเป็นการยกย่องหรือตกแต่งให้ดูมากเกินจริงและเป็นบวกมากเกินไป แม้จะไม่สามารถให้ความทรงจำใดๆ มาสนับสนุนการบรรยายเชิงบวกนั้น

With respect to partner relationships, these individuals show little trust in their partner and a negative concept of them, considering that at any moment he/she may reject them, abandon them, or not respond adequately to a need. Not being able to trust anyone, they are characterized by independence and self-sufficiency, by avoiding intimate relationships and by avoiding anxiety and fear of abandonment, keeping themselves excessively busy and distracted.
เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์กับคู่ชีวิต บุคคลเหล่านี้แสดงความไว้วางใจในคู่ของตนน้อยมาก และมีแนวคิดในทางลบเกี่ยวกับคู่ของตน เชื่อว่าในทุกเมื่อเขาอาจปฏิเสธ ทอดทิ้ง หรือไม่ตอบสนองต่อความต้องการอย่างเพียงพอ ไม่สามารถไว้วางใจใครได้ พวกเขาจึงมีลักษณะเป็นอิสระและพึ่งพาตนเอง หลีกเลี่ยงความสัมพันธ์อันแนบชิด และหลีกเลี่ยงความวิตกกังวลและความกลัวการถูกทอดทิ้ง โดยรักษาตัวอยู่ในอาณาบริเวณส่วนตัวอย่างมาก และหลงใหลไปกับสิ่งต่างๆ

ATTACHMENT ASSESSMENT การประเมินการผูกพัน

Attachment can be assessed using the following methods (Casullo y Liporace, 2005):
การเกาะกลุ่มสามารถประเมินได้ด้วยวิธีการต่อไปนี้ (Casullo และ Liporace, 2005):

Interview: allows inferring behaviors that may be indicative of some type of deprivation of the attachment figure.
การสัมภาษณ์: อนุญาตให้อ้างถึงพฤติกรรมที่อาจเป็นตัวบ่งชี้ของการขาดแคลนประเภทหนึ่งของตัวบุคคลที่เป็นที่ยึดเหนี่ยวอารมณ์
Attachment style questionnaire (Hazan and Shaver, 1987): includes brief descriptions of secure, ambivalent, and insecure attachment styles, with participants asked to respond based on their experiences.
ธรรมชาติของความผูกพัน (Hazan and Shaver, 1987): มีคำอธิบายสั้นๆ เกี่ยวกับรูปแบบความผูกพันที่มั่นคง ความผูกพันที่ผสมผสาน และความผูกพันที่ไม่มั่นคง โดยให้ผู้เข้าร่วมตอบตามประสบการณ์ของตน
Adult Attachment Interview protocol (AAI) (Geroge, Kaplan and Main, 1996): a structured interview that enables information to be obtained regarding the family environment and associated childhood experiences.
การสัมภาษณ์การผูกพันของผู้ใหญ่ (AAI) (Geroge, Kaplan และ Main, 1996): การสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้างเพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมในครอบครัวและประสบการณ์ในวัยเด็กที่เกี่ยวข้อง
Attachment history questionnaire (Pottharst, 1990): allows obtaining information related to family interaction patterns, history, disciplinary techniques used by parents, social support system, among other data.
ประวัติการติดต่อแบบสอบถาม (Pottharst, 1990): เพื่อให้ได้ข้อมูลเกี่ยวกับรูปแบบการโต้ตอบในครอบครัว ประวัติ เทคนิคการวินิจฉัยที่ใช้โดยผู้ปกครอง ระบบสนับสนุนทางสังคม และข้อมูลอื่น ๆ
Relationship style questionnaire (Griffin y Bartholomew, 1994): questionnaire composed of 30 items to determine whether the participant presents a secure, worried or fearful attachment. These questions are associated with each other.
ใบสอบถามรูปแบบความสัมพันธ์ (Griffin และ Bartholomew, 1994): ใบสอบถามประกอบด้วย 30 ข้อเพื่อกำหนดว่าผู้เข้าร่วมมีการยึดติดอย่างมั่นคง กังวลหรือกลัว คำถามเหล่านี้เชื่อมโยงกัน
ECR Scale (Brennan, Clark and Shaver, 1998): a 36-item questionnaire with a seven-choice Likert scale, which contains an anxiety dimension and an avoidance dimension. There is also an ECR-S version.
ขนาด ECR (Brennan, Clark และ Shaver, 1998): แบบสอบถาม 36 ข้อ มีมาตรวัด Likert เจ็ดตัวเลือก ซึ่งประกอบด้วยมิติความวิตกกังวลและมิติการหลีกเลี่ยง มีรุ่น ECR-S ด้วย
Adult attachment questionnaire (Melero y Cantero, 2005): questionnaire composed of 40 items that enables the assessment of attachment by means of a Likert-type response system with six alternatives.
แบบสอบถามการยึดโยงของผู้ใหญ่ (Melero y Cantero, 2005): แบบสอบถามที่ประกอบด้วย 40 ข้อ ซึ่งช่วยให้สามารถประเมินการยึดโยงโดยใช้ระบบการตอบแบบลิเคิร์ต 6 ทางเลือก

SUMMARY สรุป

The attachment theory, developed by the British psychoanalyst John Bowlby (1907-1990), emerged after the end of World War II, when the World Health Organization (WHO) conducted a study on the needs of children who had lost their families.
การทฤษฎีการยึดติด ซึ่งพัฒนาขึ้นโดยนักจิตวิเคราะห์ชาวอังกฤษ จอห์น โบลบี (1907-1990) ได้เกิดขึ้นหลังจากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อองค์การอนามัยโลก (WHO) ได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับความต้องการของเด็กที่สูญเสียครอบครัวไป

This led to the launch of studies on the effects of maternal deprivation and the means to prevent it (Gago, 2014).
นี่นำไปสู่การเริ่มศึกษาผลกระทบของการขาดแม่และวิธีป้องกันมันได้ (Gago, 2014)

The theory developed by Bowlby in 1969 defines attachment as an affective bond characterized by efforts to maintain proximity, obtain favored sensory contact, explore the world and avoid separation.
ทฤษฎีที่พัฒนาขึ้นโดยบาวล์บี้ในปี 1969 นิยามการยึดเหนี่ยวว่าเป็นพันธะทางอารมณ์ที่มีลักษณะเด่นโดยการพยายามรักษาระยะใกล้ชิด การหาช่องทางพิเศษให้ได้รับการสัมผัสทางประสาทสัมผัส การส�ารวจโลกและหลีกเลี่ยงการแยกจากกัน

Attachment is an affective bond that generates proximity and contact, established on the basis of a series of elements:
ความผูกพันเป็นพันธสัญญาทางอารมณ์ที่สร้างความใกล้ชิดและการติดต่อ ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นฐานของลำดับองค์ประกอบต่างๆ:

Attachment behaviors: on-demand communications, which include calls and approach behaviors.
การติดต่อสื่อสารตามความต้องการ ซึ่งรวมถึงการโทรศัพท์และพฤติกรรมการเข้าหา
Attachment feelings: refers to the affective experience of experiencing feelings of security and affirmation when approaching the attachment figure, and of anxiety when separated.
ความรู้สึกเกี่ยวกับการผูกพัน: หมายถึงประสบการณ์ด้านอารมณ์ของการรู้สึกมั่นคงและได้รับการยืนยัน เมื่อเข้าใกล้กับตัวเป็นพื้นฐานการผูกพัน และความวิตกกังวลเมื่อถูกแยกออก
Mental representation or model of the relationship: refers to the internal representation of the attachment relationship.
ตัวแบบหรือกรอบแนวคิดแห่งความสัมพันธ์: หมายถึงการแสดงออกภายในของความสัมพันธ์ทางการเกาะผูกพัน

Attachment in children is characterized by a constant search for proximity to those individuals with whom they are connected and by the establishment of privileged sensory contacts between the child and his or her primary caregivers, who are usually the parents. It develops progressively, through a cycle that begins in childhood and ends in adulthood. It begins with parents or caregivers, continuing with partners and ending with children, making it a continuous cycle.
การเกาะติดในเด็กจะเป็นลักษณะของการค้นหาที่จะอยู่ใกล้ชิดกับบุคคลที่พวกเขาเชื่อมโยงอยู่ตลอดเวลา และการสร้างการสัมผัสทางประสาทสัมผัสที่พิเศษระหว่างเด็กและผู้ดูแลหลักซึ่งมักเป็นพ่อแม่ ซึ่งจะพัฒนาขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปผ่านวงจรที่เริ่มต้นในวัยเด็กและสิ้นสุดในวัยผู้ใหญ่ เริ่มต้นจากพ่อแม่หรือผู้ดูแล ต่อเนื่องไปถึงคู่ครองและสิ้นสุดที่ลูก ทำให้เป็นวงจรที่ต่อเนื่อง

A child, based on the relationships established with caregivers, may develop a specific attachment style, characterized by a series of behaviors. Thus, three types of attachment can be distinguished (Sánchez, 2011):
เด็กอาจพัฒนาแบบการยึดเหนี่ยวแบบใดแบบหนึ่ง ซึ่งเกิดจากความสัมพันธ์ที่เขาสร้างขึ้นกับผู้ดูแล ซึ่งสามารถแบ่งเป็น 3 ประเภท (Sánchez, 2011)

Secure attachment: are children who have learned that their caregivers are unconditional, love them, value them and are effective caregivers. They develop an affectionate relationship with attachment figures and feel accepted.
เชื่อมความผูกพันอย่างมั่นคง: เด็กๆ ที่เรียนรู้ว่าผู้ดูแลของพวกเขาให้ความรักแบบไร้เงื่อนไข ให้ความสำคัญกับพวกเขา และเป็นผู้ดูแลที่มีประสิทธิภาพ พวกเขาพัฒนาความสัมพันธ์อันอบอุ่นกับตัวแทนของความผูกพัน และรู้สึกได้รับการยอมรับ
Insecure-avoidant attachment: This type of attachment is usually developed by children who have learned that they cannot count on their attachment figures, since these do not love, value or help them, usually reject them and do not respond adequately to care. This causes so much suffering in children that they distance themselves from their caregivers and learn not to express emotions, to avoid contact and to reject intimacy and affection from them. This does not change in spite of changing caregivers and the caregivers responding in a correct, affectionate and kind manner.
ความผูกพันแบบไม่มั่นคงหลีกเลี่ยง: ประเภทความผูกพันนี้โดยปกติพัฒนาขึ้นในเด็กที่เรียนรู้ว่าพวกเขาไม่สามารถพึ่งพาภาพเหล่านั้นได้ เนื่องจากบุคคลเหล่านั้นไม่รักเด็ก ไม่มีค่าและไม่ช่วยเด็ก โดยปกติจะปฏิเสธเด็ก และไม่ตอบสนองต่อความต้องการการดูแลอย่างเพียงพอ ซึ่งก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานมากมายในเด็ก จนพวกเขาจึงห่างเหินผู้ดูแลของตน และเรียนรู้ที่จะไม่แสดงอารมณ์ หลีกเลี่ยงการติดต่อและปฏิเสธความสนิทสนมและความรักจากผู้ดูแล ซึ่งไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงผู้ดูแลและผู้ดูแลตอบสนองด้วยความถูกต้อง ความรักและความปรานี
Disorganized attachment (added by Main and Solomon in 1986): an attachment resulting from the combination of insecure-avoidant and insecureambivalent attachment. It is characterized by the ambivalence and fear that children present when approaching attachment figures, given that they usually respond with maltreatment behaviors.
การยึดติดที่ขาดการจัดระเบียบ (เพิ่มโดย Main และ Solomon ในปี 1986): การยึดติดอันเป็นผลมาจากการผสมผสานระหว่างการยึดติดอย่างไม่มั่นคงหลีกเลี่ยงและการยึดติดอย่างไม่มั่นคงกังวลสับสน ซึ่งเกิดจากอาการกังวลสับสนและความกลัวที่เด็กแสดงออกเมื่อเข้าใกล้ตัวบุคคลที่เป็นรูปแบบการยึดติด เนื่องจากพวกเขามักโต้ตอบด้วยพฤติกรรมการทำร้าย

In adolescence and adulthood, attachment will influence aspects such as self-concept, self-esteem, relationships that are established and maintained in the long term, interaction styles and, in general, how people feel when establishing interactions. It is also a core element of the personality that influences a person's development, as well as couple relationships.
ในวัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่ การผูกพันจะมีอิทธิพลต่อด้านต่างๆ เช่น แนวคิดเกี่ยวกับตนเอง ความเชื่อมั่นในตนเอง ความสัมพันธ์ที่ถูกสร้างและรักษาในระยะยาว รูปแบบการมีปฏิสัมพันธ์ และโดยทั่วไป วิธีที่คนรู้สึกเมื่อสร้างการมีปฏิสัมพันธ์ นอกจากนี้ยังเป็นองค์ประกอบหลักของบุคลิกภาพที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาของบุคคล รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างคู่รัก

Secure attachment: is characterized by feeling secure and confident in their relationships and in themselves, have good relationships with others and employ appropriate emotional strategies, such as empathy. They are able to trust others and can have trusting and intimate relationships without fear of abandonment or loss of individuality. They understand that at times they may need other people and other people may need them.
ความผูกพันที่ปลอดภัย: มีลักษณะโดยการรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจในความสัมพันธ์ของตนเองและในตัวเอง มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่น และใช้กลยุทธ์ทางอารมณ์ที่เหมาะสม เช่น การเข้าอกเข้าใจ พวกเขาสามารถไว้วางใจคนอื่นและมีความสัมพันธ์ที่ไว้วางใจและผูกพันโดยไม่มีความกลัวในการถูกทอดทิ้งหรือสูญเสียความเป็นตัวตน พวกเขาเข้าใจว่าในบางครั้งพวกเขาอาจต้องการผู้อื่นและผู้อื่นอาจต้องการพวกเขา
Insecure-ambivalent or anxious-ambivalent: in couple relationships, individuals with insecureambivalent attachment are very concerned about all the behaviors and emotions that develop in the couple, and they are very attentive to these through a state of hypervigilance. They tend to exaggerate the consequences of conflicts and arguments in the couple and constantly express doubts about their partner's feelings, which forces the other to reaffirm their love repeatedly. Given the fear of abandonment, they tend to show an excessive tendency to control, as well as experience a lot of anxiety and anguish.
ไม่มั่นคง-แบบลังเล หรือ วิตกกังวล-แบบลังเล: ในความสัมพันธ์ของคู่รัก บุคคลที่มีความผูกพันแบบไม่มั่นคง-แบบลังเล มีความกังวลเป็นอย่างมากต่อพฤติกรรมและอารมณ์ทั้งหมดที่พัฒนาขึ้นในคู่รัก และพวกเขามีความตั้งใจเป็นอย่างมากต่อสิ่งเหล่านี้ผ่านสภาวะของความกระตือรือร้นอย่างมาก พวกเขามักจะเพิ่มความรุนแรงของผลกระทบของความขัดแย้งและการโต้เถียงในคู่รัก และแสดงความสงสัยอยู่ตลอดเวลาเกี่ยวกับความรู้สึกของคู่ของพวกเขา ซึ่งทำให้คนอื่นต้องยืนยันความรักของพวกเขีย้อมๆ เนื่องจากมีความกลัวการถูกทอดทิ้ง พวกเขามักจะแสดงแนวโน้มที่เกินขอบเขตในการควบคุม รวมถึงเกิดความวิตกกังวลและทุกข์ทรมานเป็นจำนวนมาก
Insecure-avoidant attachment: in couple relationships, the fear of intimacy provokes behaviors of rapprochement-distance: when the couple gets closer, the tendency is to move away; while, if the couple moves away, the tendency is to get closer. Rejects excessive intimacy, as well as all those behaviors and expressions of love and affection in the couple. Shows little or insufficient affective expression, both verbal and non-verbal, and tends to attribute negative behaviors to the partner.
ความผูกพันแบบหลีกเลี่ยงความไม่มั่นคง: ในความสัมพันธ์ของคู่รัก ความกลัวความเป็นส่วนตัวก่อให้เกิดพฤติกรรมการเข้าใกล้-ระยะห่าง: เมื่อคู่รักเข้าใกล้กัน แนวโน้มที่จะถอยห่าง ในขณะที่ถ้าคู่รักห่างออกไป แนวโน้มคือการเข้าใกล้กัน ปฏิเสธความเป็นส่วนตัวเกินไป รวมถึงพฤติกรรมและการแสดงออกทั้งหมดของความรักและความรู้สึกในคู่รัก แสดงออกความรู้สึกทางอารมณ์น้อยหรือไม่เพียงพอ ทั้งด้านการพูดและไม่ใช่การพูด และมีแนวโน้มที่จะกล่าวถึงพฤติกรรมที่ไม่ดีของคู่ของตน

tech เทคโนโลยี

BIBLIOGRAPHY บทคัดย่อ

Casullo, M. M., and Liporace, M. F. (2005). Evaluación de los estilos de apego en adultos. Anuario de investigaciones, 12, 183-192.
Casullo, M. M., และ Liporace, M. F. (2005). การประเมินรูปแบบการผูกพันในผู้ใหญ่. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการ, 12, 183-192.
Gago, J. (2014). Teoría del apego. El vínculo. Escuela Vasco Navarra de Terapia Familiar, 11, 1-11.
การเชื่อมโยง ทฤษฎีการผูกพัน
Hazan, C., y Shaver, P. (1987). Romantic love conceptualized as an attachment process. 1. Pers. Soc. Psychol, 52(5), 1.
แฮซาน, ซี., และ เชเวอร์, พี. (1987). ความรักโรแมนติกที่ถูกนิยามว่าเป็นกระบวนการยึดติด 1. ผู้บุคคล. สังคมจิตวิทยา, 52(5), 1.
Moneta C, M. E. (2014). Apego y pérdida: redescubriendo a John Bowlby. Revista chilena de pediatría, .
สมาธิ ซี, เอ็ม. อี. (2014). ความผูกพัน และการสูญเสีย: การค้นพบใหม่เกี่ยวกับจอห์น โบว์ลบี. วารสารกุมารเวชศาสตร์ชิลี, .
Sánchez, M. (2011). Apego en la infancia y apego adulto: influencia en las relaciones amorosas y sexuales.
สังเวียน, M. (2011). การผูกพันในวัยเด็กและการผูกพันในวัยผู้ใหญ่: อิทธิพลต่อความสัมพันธ์ทางความรักและทางเพศ.

Types of Attachment and Intimate Relationships ประเภทของความผูกพันและความสัมพันธ์ที่แนบแน่น

CONTENTS เนื้อหา

1. Objectives วัตถุประสงค์

OBJECTIVES วัตถุประสงค์

INTRODUCTION การแนะนำ

DEFINITIONS OF ATTACHMENTความหมายของความยึดติด

36

COMPONENTS OF ATTACHMENTส่วนประกอบของการผูกพัน

DEVELOPMENT OF ATTACHMENT IN CHILDRENการพัฒนาความผูกพันในเด็ก

TYPES OF ATTACHMENT ลักษณะของความผูกพัน

A. Secure attachment การยึดมั่นอย่างปลอดภัย

C. Insecure-avoidant attachmentการยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

TYPES OF ADULT ATTACHMENTชนิดของสัมพันธภาพของผู้ใหญ่

A. Secure attachment การยึดมั่นอย่างปลอดภัย

B. Insecure-ambivalent or anxious-ambivalentไม่มั่นคงแบบคลับคล้าย หรือ วิตกกังวลแบบคลับคล้าย

C. Insecure-avoidant attachmentการยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

ATTACHMENT AND ITS INFLUENCE ON COUPLE RELATIONSHIPSการผูกพันและอิทธิพลต่อความสัมพันธ์ของคู่รัก

DIFFERENCES BETWEEN CHILD AND ADULT ATTACHMENTเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างการผูกพันกับผู้ใหญ่และเด็ก

COUPLE SATISFACTION ACCORDING TO TYPES OF ATTACHMENTคู่ครองมีความพึงพอใจตามแบบแนวความสัมพันธ์

A. Secure attachment การยึดมั่นอย่างปลอดภัย

C. Insecure-avoidant attachmentการยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

ATTACHMENT ASSESSMENT การประเมินการผูกพัน

SUMMARY สรุป

tech เทคโนโลยี

BIBLIOGRAPHY บทคัดย่อ

Types of Attachment and Intimate Relationships
ประเภทของความผูกพันและความสัมพันธ์ที่แนบแน่น

DEFINITIONS OF ATTACHMENT
ความหมายของความยึดติด

COMPONENTS OF ATTACHMENT
ส่วนประกอบของการผูกพัน

DEVELOPMENT OF ATTACHMENT IN CHILDREN
การพัฒนาความผูกพันในเด็ก

C. Insecure-avoidant attachment
การยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

TYPES OF ADULT ATTACHMENT
ชนิดของสัมพันธภาพของผู้ใหญ่

B. Insecure-ambivalent or anxious-ambivalent
ไม่มั่นคงแบบคลับคล้าย หรือ วิตกกังวลแบบคลับคล้าย

C. Insecure-avoidant attachment
การยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง

ATTACHMENT AND ITS INFLUENCE ON COUPLE RELATIONSHIPS
การผูกพันและอิทธิพลต่อความสัมพันธ์ของคู่รัก

DIFFERENCES BETWEEN CHILD AND ADULT ATTACHMENT
เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างการผูกพันกับผู้ใหญ่และเด็ก

COUPLE SATISFACTION ACCORDING TO TYPES OF ATTACHMENT
คู่ครองมีความพึงพอใจตามแบบแนวความสัมพันธ์

C. Insecure-avoidant attachment
การยึดติดที่ไม่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยง