این یک صفحه عکس دوزبانه است که توسط کاربر در 2024-11-27 14:18 برای https://app.immersivetranslate.com/pdf-pro/a623ef3d-709c-4e60-8a4a-5ea97b72c86f ذخیره شده، با پشتیبانی دوزبانه ارائه شده توسط ترجمه فراگیر. یادگیری نحوه ذخیره؟

 مقاله پژوهشی


مشخصه یابی الگوهای سیمای سرزمین در رابط های شهری و روستایی


پائولا اورتیز-بائز a,c,* a,c,*  ^("a,c,* "){ }^{\text {a,c,* }} ، پابلو کابررا-بارونا b b  ^("b "){ }^{\text {b }} ، یان بوگارت a a ^(a){ }^{\mathrm{a}}
a a ^(a){ }^{a} واحد تنوع زیستی و سیمای سرزمین. Gembloux Agro-Bio Tech. دانشگاه لیژ، بلژیک
دانشکده علوم اجتماعی b b ^(b){ }^{\mathrm{b}} آمریکای لاتین (FLACSO)، اکوادور
c c  ^("c "){ }^{\text {c }} دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه مرکزی اکوادور، اکوادور

 اطلاعات مقاله

 کليدواژه:

 گرادیان شهری-روستایی
 الگوهای منظره
 معیارهای چشم انداز
 گسترش شهری
 خوشه بندی چند متغیره

 چکيده


با توجه به الگوهای جدید شهرنشینی، که در آن محدود کردن لبه های شهرها به طور فزاینده ای دشوار می شود، درک بهتر گرادیان های شهری-روستایی به یک موضوع کلیدی برای برنامه ریزی شهری تبدیل شده است. این قلمروهای بینابینی به دلیل ناهمگن بودن بسیار ناهمگن، با پویایی ترکیبی و پیچیده و به دلیل ابهام سیمای سرزمین و دگرگونی سریع اغلب فاقد مقررات روشن مشخص هستند. این پژوهش از طریق محاسبه و تحلیل سنجه های سیمای سرزمین در تصاویر ماهواره ای با قدرت تفکیک بالا، روشی نوین و دقیق برای شناسایی الگوهای شهرنشینی پیشنهاد می کند. این برای گرادیان شهری-روستایی منطقه متروپولیتن کیتو (MDQ)، یک شهر آند اعمال شد. پس از تجزیه و تحلیل پنج کاربری/پوشش زمین در شش ترانسکت، نتایج نشان می دهد که MDQ الگوهای انتشار و ادغام شهری را ارائه می دهد. انتشار از هسته شهری شروع می شود و به محله های روستایی گسترش می یابد که در آن برخی از سکونتگاه های سنتی در حال ظهور ادغام می شوند و الگوی پیچیده ای از شهرنشینی را تشکیل می دهند. همچنین سطوح قابل توجهی از تکه تکه شدن برای پوشش گیاهی در مناطق پیراشهری شناسایی شد که پایداری محیط زیست قلمرو را تهدید می کند. در نهایت، یک تحلیل خوشه ای چند متغیره توسعه داده شد که پنج گرایش اصلی الگوهای شهرنشینی را نشان می دهد. این دانش می تواند به ویژه برای برنامه ریزی شهری از نظر کاهش تصادفی بودن در فرآیندهای توسعه شهری مفید باشد. این مقاله یک رویکرد تحلیلی را پیشنهاد و آزمایش می کند که می تواند در سایر شهرهای آمریکای لاتین به کار رود، جایی که الگوهای گسترش شهری ناشناخته باقی مانده است.

 1. مقدمه


سرعت و الگوی رشد شهرها در دهه های اخیر تغییر کرده است. برای قرن ها شهرها به آرامی و از یک پیکربندی فشرده رشد کردند. با این حال، نوآوری های تکنولوژیکی در اطلاعات و ارتباطات، دسترسی بیشتر به موتورسازی خصوصی، گسترش پارادایم اقتصادی نئولیبرال جدید و جهانی شدن، ساختار شهرها را متحول کرده و مورفولوژی های فضایی جدیدی را ایجاد کرده است که تمایل به پراکندگی بیشتری دارند (هاروی، 1989; هیدالگو و همکاران، 2007; اینوستروزا و همکاران، 2013; Newman & Kenworthy, 1996). در این سناریو، محدود کردن لبه های شهرها به طور فزاینده ای دشوار است و شیب های شهری-روستایی بسیار ناهمگن، با پویایی ترکیبی و پیچیده را تشکیل می دهند (ویزاری و همکاران، 2018). در اینجا، کاربری های مسکونی با مناطق تولید کشاورزی، خوشه های صنعتی، مناطق اشغال غیررسمی، و زیرساخت های بزرگ جدید و غیره مخلوط شده است (سوجا، 2008).

با توجه به تنوع این قلمرو، روش های مختلفی برای دستیابی به درک بیشتر برای برنامه ریزی و مدیریت به کار گرفته شده است. تجزیه و تحلیل گرادیان، که توالی شهری-حومه شهری-کشت-مدیریت-طبیعی را مشخص می کند (فورمن و گودرون، 1986)، به طور گسترده ای برای درک فرآیند و اثرات شهرنشینی مورد استفاده قرار گرفته است (Bogaert et al., 2015, pp. 59-69; Luck & Wu, 2002; سرس و همکاران، 2014; Vanderhaegen & Canters, 2017; Vizzari & Sigura, 1394; Wadduwage و همکاران، 2017; ونگ، 2007). در برخی موارد، با تکیه بر استفاده از ترانسکت ها (یک مسیر خطی خیالی که یک توالی فضایی را مشاهده و توصیف می کند) به عنوان ابزاری برای نمایش و سیستم سازی

پیوستار شهری-روستایی (Hahs & McDonnell, 2006; Luck & Wu, 2002; Vanderhaegen & Canters, 2017; Wadduwage و همکاران، 2017; ونگ، 2007). از این نظر، یکی از مزایای اصلی تجزیه و تحلیل از طریق گرادیان های پیوسته، اجتناب از / کاهش ذهنیت ها هنگام تعریف نقاط نمونه است (Vizzari & Sigura، 2015).

تنوع گرادیان با تعدد کاربری/پوشش زمین (LULCs) مشخص می شود که در یک قلمرو با هم تعامل دارند و اغلب از طریق مکانیسم های مختلف تفسیر عکاسی ماهواره ای و/یا هوایی شناسایی می شوند (Antrop & Van Eetvelde, 2000; اینوستروزا و همکاران، 2013; کومار و همکاران، 2018; Mejía, 2020). این LULC ها، که با توجه به اکولوژی چشم انداز می توانند به عنوان "تکه" (واحدهای فضایی با ویژگی های همگن) یا به عنوان "راهروها" (عناصر خطی که به اتصال چشم انداز کمک می کنند) شناخته شوند (Subirós et al., 2006)، دارای ترکیب فضایی و الگوهای پیکربندی متنوعی مانند اندازه، شکل یا اتصال هستند (Liul & Weng، 2013). با توجه به پارادایم الگو-فرآیند (Bogaert et al., 2015, pp. 59-69) تأثیر قوی از این الگوهای فضایی بر فرآیندهای اکولوژیکی و بالعکس، با تأثیرات زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی بعدی وجود دارد (Hidalgo et al., 2007; اینوستروزا, 1396; Wadduwage و همکاران، 2017). به ویژه، رابط شهری و روستایی به دلیل ابهام، فقدان مقررات روشن و سرعت تحول بیشتر، تحت این تأثیرات یک قلمرو شکننده است (Bogaert et al., 2015, pp. 59-69; Vizzari & Sigura, 2015).

با 85 درصد از جمعیت آن در شهرها، آمریکای لاتین شهری ترین منطقه در جنوب جهان است (da Cunha & Jorge, 2009; اینوستروزا و همکاران، 2013). به منظور درک بهتر الگوهای شهرنشینی آمریکای لاتین ، بورسدورف (2003) مجموعه ای از مدل ها را آزمایش کرد که تکامل مورفولوژیکی و عملکردی این شهرها را با در نظر گرفتن تأثیرات تاریخی ، سیاسی و اقتصادی آنها ، از دوران استعمار تا به امروز توصیف می کند. بورسدورف شهر معاصر آمریکای لاتین را به عنوان منطقه ای پراکنده و پراکنده توصیف می کند که از عملکردهای جدیدی تشکیل شده است که در حال حاضر در حاشیه قرار دارند. احداث بزرگراه های جدید بین شهری دسترسی به مناطق پیرامونی را تسریع کرده و آنها را به فضاهای جذاب برای اشتغال طبقات متوسط و بالا تبدیل کرده است. بنابراین، سرزمین هایی که قبلا دور و غیرقابل دسترس در نظر گرفته می شدند، به مناطق اصلی جدید برای شهرنشینی پراکنده تبدیل شده اند و یک رابط مختلط ایجاد می کنند که در آن بخش هایی از اقامتگاه های طبقه پایین، متوسط و بالا، همراه با خدمات جدید شهری، با کاربری های کشاورزی و طبیعی زندگی می کنند.

مدل پیشنهادی بورسدورف (2003) به عنوان یک سهم ارزشمند در دانش در مورد شهرهای آمریکای لاتین شناخته شده است. با این حال ، این توصیف کلی باقی می ماند زیرا در داخل قاره ، تنوع زیادی از شهرها با ویژگی های خاص خود وجود دارد (اینوستروزا ، 2017). این مطالعه به دنبال کاوش در حقایق ظریف تر و جزئیات مورفولوژیکی شیب شهری-روستایی منطقه شهری کیتو (MDQ) در اکوادور است ، سرزمینی که علیرغم داشتن شرایط مشترک خاص با الگوی جهانی شهرنشینی معاصر ، با ویژگی های جغرافیایی ، اکولوژیکی ، تاریخی و اجتماعی اقتصادی مشخص می شود. همچنین، سرزمینی که در آن اطلاعات کمی در مورد الگوی گسترش شهری و تعامل بین عوامل غیر زنده، زیستی و انسانی آن وجود دارد (Carrión & Erazo Espinosa، 2012; Municipio del Distrito Metropolitano de Quito, 2014). از این رو، هدف این پژوهش شناسایی ترکیب سیمای سرزمین و الگوهای پیکره بندی رابط های شهری-روستایی MDQ از جمله بحث در مورد عوامل خاصی است که گسترش شهری متمایز آن را تعیین کرده است. همچنین هدف آن شناسایی دستورالعمل های مفید برای برنامه ریزی موثر برای استفاده از زمین در MDQ است. در نهایت، این مقاله یک رویکرد تحلیلی را پیشنهاد و آزمایش می کند که می تواند در سایر مناطق شهری آمریکای لاتین، جایی که الگوی گسترش شهری ناشناخته باقی مانده است، به کار رود.

 2. مواد و روش ها


2.1. منطقه مورد مطالعه، شیب ها و تعریف نمونه ها


MDQ در رشته کوه آند واقع شده است، قلمرو با توپوگرافی بسیار پیچیده. با این حال، این ویژگی ژئومورفولوژیکی محدودیتی برای گسترش افقی آن نبوده است. MDQ حدود 3 میلیون نفر را در خود جای داده است که در 32 محله شهری و 33 محله روستایی توزیع شده است. به دلیل عوامل توپوگرافی، محله های روستایی واقع در شمال و غرب MDQ از مناطق روستایی برخوردار هستند، برخی از آنها حتی توسط مناطق وسیعی از جنگل ها پوشیده شده اند و آتشفشان پیچینچا در آن قرار دارد. در حالی که محله های روستایی واقع در شرق DMQ آنهایی هستند که به طور چشمگیری با گسترش شهری شهر کیتو روبرو هستند. در این منطقه، ساختمان های جدید در مناطق دورتر ساخته می شوند، که اکنون توسط زیرساخت های جاده ای جدید به هم متصل می شوند، مناطقی را اشغال می کنند که قبلا برای تولید کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفتند یا مناطق حفاظت اکولوژیکی هستند. حدود 0.9 میلیون نفر در این مناطق پیراشهری و روستایی در MDQ زندگی می کنند (Carrión & Erazo Espinosa, 2012; Serrano Heredia & Duran, 1399; STHV، 2012).

ما تجزیه و تحلیل های خود را در 6 ترانسکت اعمال کردیم که از دو مرکز اصلی شهری به سمت محله های روستایی شرقی در 30 ∘ , 45 ∘ 30 ∘ , 45 ∘ 30^(@),45^(@)30^{\circ}, 45^{\circ} و 90 ∘ 90 ∘ 90^(@)90^{\circ} زوایای تعریف شده بودند و کل امتداد دره های شرقی را از شمال (دره های پوماسکی و کالدرون)، مرکز (دره تومباکو) و به سمت جنوب (دره های لوس چیلوس و آماگوانا) پوشش می دادند. به منظور مشاهده ویژگی های مورفولوژیکی گرادیان شهری-روستایی در مقیاس بسیار دقیق، 1 کیلومتر مربع و 64 نمونه (Wadduwage et al., 2017) در 6 ترانسکت تولید شد (شکل 1).

همه ترانسکت ها از نظر پارامترهای غیر زنده (ژئومورفولوژی، توپوگرافی و غیره)، زیست شناختی (مناطق اکوسیستمی)، پارامترهای اداری و جمعیتی متفاوت هستند. در حقیقت ، ما می توانیم تنوع زیادی از مناطق اکولوژیکی را مشاهده کنیم ، از اکوسیستم های بسیار خشک مانند استپ خاردار کوهستانی پایین تا جنگل های مرطوب کوهستانی کم. از نظر توپوگرافی این قلمرو بر فراز رشته کوه آند واقع شده است و تنوع زیادی را ارائه می دهد. هسته شهری آن در ارتفاع 2.800 متری از سطح دریا (masl) و دره های شرقی پایین، جایی که گسترش شهری در حال پیشرفت است، بین 2.600 − 2.300 2.600 − 2.300 2.600-2.3002.600-2.300 Masl واقع شده اند، در حالی که در انتهای ضلع شرقی آن ارتفاع تا 4.800 سطح دریا باز می گردد. در نهایت، با توجه به ویژگی های جمعیتی آن، لازم به ذکر است که هر محله روستایی MDQ دارای یک هسته سکونتگاه سنتی است که به عنوان "cabecera parroquial" شناخته می شود. بسیاری از آنها در دوره استعمار تأسیس شدند.

 2.2 شناسایی LULC


با مشاهده و تفسیر تصویر ماهواره ای ArcGIS 10.5 (نقشه پایه)، پنج کاربری/پوشش زمین (LULC) در یک تصویر مرتفع شناسایی شد.

شکل 1. مکان MDQ. تعریف 6 ترانسکت مورد مطالعه و 64 قطعه نمونه.

    • نویسنده مسئول. واحد تنوع زیستی و سیمای سرزمین. Gembloux Agro-Bio Tech. دانشگاه لیژ ، بلژیک.

    آدرس ایمیل: rportiz@uce.edu.ec (P. Ortiz-Báez).
    https://doi.org/10.1016/j.jum.2021.01.001

    دریافت: 19 سپتامبر 2020; دریافت شده در فرم اصلاح شده 22 نوامبر 2020; پذیرفته شده: 15 دی 1399

    دسترسی آنلاین 3 مارس 2021

    2226-5856/ © 2021 نویسندگان. منتشر شده توسط Elsevier B.V. به نمایندگی از دانشگاه ژجیانگ و انجمن مدیریت شهری چین. این است